Dni mijały,w końcu są wakacje na które tak długo czekałam. Maciek dzwoni i pisze ale ja odrzucam połączenia albo nie odpisuje na wiadomości. Stwierdziłam że nic mnie tu nie trzyma i postanowiłam że pojadę do mojej cioci która mieszka w Austrii na dwa miesiące chyba że coś się zmieni ale mniejsza z tym. Spakowana pojechałam z moimi rodzicami na lotnisko do Balic jakieś 180 km. od mojego domu. Pożegnałam się z rodzicami i wsiadłam do samolotu. Lot minął szybko i spokojnie. Na lotnisku czekałam na mnie ciocia, wujek i ich dwójka dzieci. Przywitałam się a potem pojechaliśmy do ich domu. Wzięłam kąpiel i zaczęliśmy rozmowę:

-I jak tam u was, jak u ciebie w szkole?

-A wiecie jakoś leci, ale myślałam o szkole tutaj...-Zamilkłam

-To bardzo dobry pomysł, a rozmawiałaś już o tym z rodzicami?

-...Jeszcze nie...ale porozmawiam mam nadzieje że wytrzymacie ze mną te dwa  miesiące?- Zaśmiałam się

-Oczywiście że tak, dobrze że język umiesz to sobie poradzisz, a jak tam no wiesz- Zaczął wujek- Masz może chłopaka- Zamilczałam na chwile po czym odparłam:

-Nie nie mam i jak na razie nie śpieszno mi- Zrobiłam udawany uśmieszek po czym dodałam- A może przejdę się do sklepu bo widziałam że niedaleko tu jest.

-A nie zgubisz się?

-Oj ciociu po pierwsze mam numer do was to zadzwonię w razie czego a po drugie umiem język zapamiętam ulice a w razie potrzeby zapytam o nią.

-Oj no dobrze to idź już- Ubrałam się tak:

Po czym wyszłam z domu po drodze słuchałam muzyki i jak ja mam to szczęście jak zawsze musiałam w coś uderzyć a raczej w kogoś:

-Przepraszam- Zaczęłam mówić po niemiecku

-Nic się nie stało, ja też powinienem patrzeć jak chodzę- Popatrzyłam na chłopaka który był blondynem i już po chwili wiedziałam skąd go znam no tak to przecież Gregor Schlierenzauer ten skoczek Austryjacki.

-Nie to moja wina...

-Oj już nie bawmy się w czyja wina...Ja jestem Gregor

-Agnieszka miło mi...

-Jesteś z Polski?

-Tak a skąd wiedziałeś?

-No wiesz...po pierwsze bo masz typowo Polskie imię a po drugie tylko w Polsce są takie ładne dziewczyny.-Zarumieniłam się jak głupia

-Nie mów tak bo to nie prawda...

-A czy ty czasem nie jesteś dziewczyną Maćka Kota?- Myślałam że dam mu w twarz no ale tak co się dziwić on nie wiedział że się rozstaliśmy...

-Nie...już nie-Po tych słowach mina mi zesmutniała.

-A to przepraszam...nie wiedziałem

-Ale nie masz za co przepraszać to nie twoja wina skąd mogłeś wiedzieć...

-Dosyć tego gadania...pójdziesz ze mną na kawę?- Zapytał

-Nie bo moja ciocia będzie się martwić i pomyśli że się zgubiłam, jestem tu pierwszy dzień więc nie znam miasta ale może innym razem?- Mówiąc to wiedziałam że nie będzie następnego razu.  Miałam już iść ale chwycił mnie za rękę.

-No ale musisz mi dać swój numer żebym mógł się z tobą spotkać- Popatrzył na mnie tymi swoimi pięknymi oczkami.

-Tak ...jasne...- Wymieniliśmy się numerami i każde poszło w swoją stronę gdy wróciłam do domu ciocia pytała czy się zgubiłam a ja powiedziałam ze nie tylko ze była duża kolejka w sklepie. Po rozmowie poszłam się wykąpać i poszłam pod cieplutką kołderkę stwierdziłam że to niemożliwe żeby on do mnie napisał. Po chwili zadzwonił mój telefon na wyświetlaczu napisane było:"Gregor"otworzyłam sms i przeczytałam w myślach.

          Hej mam nadzieje że nie śpisz zobaczymy się jutro koło 16 tam gdzie dziś?;*

Odpisałam mu po chwili namysłu:

          Tak chętnie będę czekać...Dobranoc;*

Po chwili przyszedł sms:

          Kolorowych snów i do jutra;*

Już nic nie odpisałam tylko śmiałam się jak głupi do sera. Po chwili kręcenia się na łóżku zasnęłam.